Πως θα σώσω τον κόσμο; Απλά βήματα για να το επιτύχεις!

Ανοίγουμε τα νέα και όχι πάλι! Άλλη μια καταστροφή, μια πανδημία, ένας πόλεμος, μια ληστεία και ένα φονικό. Παλιά ήθελα να σώσω τον κόσμο, τώρα πια δεν ξέρω πώς.

Οι έρευνες δείχνουν ότι ζούμε στην καλύτερη εποχή για τον άνθρωπο από την απαρχή του ανθρώπινου είδους. Δεν είναι μια θετική σκέψη, οι έρευνες δείχνουν ότι όντως το ποσοστό των ανθρώπων που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας είναι χαμηλότερο από ποτέ, έχει μειωθεί δραστικά η παιδική θνησιμότητα, ο αναλφαβητισμός, οι πόλεμοι, περισσότεροι άνθρωποι από ποτέ στην ιστορία έχουν πρόσβαση στα βασικά αγαθά, έχει αυξηθεί ο μέσος όρος ζωής μας, υποφέρουμε από λιγότερες ασθένειες και έχουμε πρόσβαση στην πληροφορία, την εκπαίδευση και ελευθερία περισσότερη από όσο γνώρισε ο άνθρωπος ποτέ μέχρι σήμερα.

Και παρότι πρόσφατα βγήκαμε από μια πανδημία και μαίνονται πόλεμοι γύρω μας, και συνεχίζουν να γίνονται καταστροφές περιβαλλοντικές παγκοσμίως, τα παραπάνω στατιστικά συνεχίζουν να ισχύουν. Γιατί λοιπόν δεν το βλέπουμε;

Media. Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από ειδήσεις και νέα, οι οποίες στη συντριπτική πλειοψηφία είναι κακές ή τουλάχιστον ανησυχητικές. Τα υπέροχα καθημερινά γεγονότα συνήθως δεν παρουσιάζονται καν και υπάρχει μια διεστραμμένη εικόνα της πραγματικότητας
Πιστεύουμε βαθιά μέσα μας ότι ο κόσμος πάει κατά διαόλου, το λέει και η πλειοψηφία άλλωστε. Ο εγκέφαλός μας συντονίζεται να μπορεί να εντοπίζει αυτά που συμφωνούν με τις προϋπάρχουσες απόψεις μας. Το σύστημα λέγεται Reticular Activating System και αν το έχουμε “ρυθμίσει” με αυτό τον τρόπο αυτά τα αποτελέσματα θα μας δίνει. Αν αισθανόμαστε άτυχοι, θα μας έρχονται αποδείξεις συνεχώς ότι είμαστε άτυχοι. Αν πιστεύουμε ότι δεν είμαστε καλοί σε κάτι, θα αυτοεπιβεβαιωνόμαστε. Αν λοιπόν πιστεύουμε ότι ο κόσμος βαδίζει προς την καταστροφή, θα ακούμε και θα επεξεργαζόμαστε μόνο αυτά που συμφωνούν με αυτό.

Ποια λάθη στην αντίληψή μας εντείνουν το πρόβλημα στο μυαλό μας;

Ακηδία/ Θλίψη: ο άνθρωπος έχει την τάση να νοιάζεται και να θέλει να βοηθήσει το είδος του, τον συνάνθρωπό του, όπως πραγματικά υπέροχα περιγράφει ο Rutger Bregman στο βιβλίο του “Ανθρωπότητα”. Όταν όμως λαμβάνει συνεχώς μηνύματα που του δείχνουν ότι συμβαίνουν άσχημα πράγματα γύρω του, αρχικά μπορεί να θυμώσει και να αντισταθεί. Αργότερα, βυθίζεται σε θλίψη και συχνά μετά έρχεται η ακηδία. Ακηδία είναι η ανορεξία και η αίσθηση ανημπορίας να κάνουμε οτιδήποτε. Αυτός ο φαύλος κύκλος μας στερεί από την αληθινή δύναμη που έχουμε και είναι απλά λανθασμένη οπτική.
Μπορώ να αλλάξω τα πάντα άρα για όλα φταίω εγώ. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο, δε μπορούμε να αισθανόμαστε άσχημα για όλα, καλώς ή κακώς η δύναμή μας είναι μεγάλη μεν αλλά όχι τόσο μεγάλη
Δεν μπορώ να αλλάξω τίποτα. Επίσης δεν ισχύει. Ο καθένας μας μπορεί να βοηθήσει ενεργά σαν πολίτης, σαν μονάδα, σαν φίλος και να επηρεάσει τη ζωή των γύρω του. Περιοριστικές πεποιθήσεις όπως αυτή μας βυθίζουν σε μια αίσθηση ανημποριάς
Γενίκευση του συναισθήματος ανημπορίας και σε άλλους τομείς της ζωής μας: “Αφού όλα είναι χάλια, εγώ τι θέλω και ασχολούμαι;”/ “Δεν είναι κατάλληλη εποχή να αλλάξω”/ “Δεν είναι καιρός για όνειρα”. Και τα όνειρά μας δεν είναι ποτέ επί της παρούσης.

Υπάρχει λοιπόν η τάση να μεγαλοποιούμε αυτά που βλέπουμε και να μειώνουμε την πίστη σε αυτά που μπορούμε να επιτύχουμε.

Ο Επίκτητος λέει:

Δώσε μου τη Δύναμη να αλλάξω αυτά που μπορώ, την Υπομονή να αντέξω αυτά που δεν μπορώ, και την Σοφία για να γνωρίζω την διαφορά μεταξύ τους.

Άρα:

Εξασκούμαι στη Σοφία ότι δεν μπορώ να τα αλλάξω όλα. Ο κόσμος γύρω μας έχει και λύπες και χαρές και σε αρκετές δεν μπορούμε να βοηθήσουμε. Και όταν το αντιληφθούμε αυτό, είναι για εμάς πιο υγιές.
Εξασκώ την Υπομονή μου και την κριτική μου σκέψη: δεν είμαστε κακοί άνθρωποι αν υπάρχουν διαρρήκτες και διέρρηξαν μια ηλικιωμένη. Κάποια πράγματα δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε άμεσα, μπορούμε όμως να συνεισφέρουμε να αλλάξουν στο μέλλον.
Κοιτάζω αυτό που συμβαίνει ρεαλιστικά και μετράω τις Δυνάμεις μου. Τη στιγμή που γράφεται το άρθρο μαίνονται πυρκαγιές στη χώρα. Κάνω στον εαυτό μου τις εξής ερωτήσεις:

Μπορώ να τα αλλάξω όλα; Όχι. Κάποια από αυτά πρέπει να τα υπομείνω.
Μπορώ να αλλάξω κάποια από αυτά; Ναι.
Με ενδιαφέρει να μπορέσω να συμβάλλω; Αν όχι, καλώς, δε μπορούμε να συμβάλλουμε σε όλα και είναι καλό να το αποδεχτούμε. Αν Ναι, δες την επόμενη ερώτηση
Τι μπορώ να αλλάξω; Για παράδειγμα στις πυρκαγιές: μπορώ να μάθω τι πρέπει να προσέχω στο δάσος, μπορώ να καλώ άμεσα την πυροσβεστική όταν δω καπνό, να προσφέρω εθελοντικά βοήθεια, να στείλω υλικά/ χρήματα στους πυρόπληκτους, να μαζεύω σκουπίδια κτλ.
Τι είναι πιο εύκολο να ξεκινήσω τώρα; Επίλεξε τι σου είναι πιο εύκολο και ξεκίνα. Ξεκίνα από κάτι μικρό και εύκολο για εσένα και προχώρα ανάλογα με το πόσο θέλεις, πόσο μπορείς και πόσο σε ευχαριστεί.

Και παράλληλα:

Επιλέγω τις μάχες μου. Τι είναι αυτό που με παθιάζει; Που μπορώ να προσφέρω καλύτερα; Με ενδιαφέρει ο άνθρωπος; Με ενδιαφέρει το περιβάλλον; Βρες κάτι το οποίο αγαπάς και δώσε ό,τι μπορείς: το χρόνο σου, τον οβολό σου, ένα χέρι βοήθειας, το χαμόγελό σου, μια καλή κουβέντα, ό,τι έχεις. Για τα υπόλοιπα θα ενδιαφερθούν άλλοι υπέροχοι όπως εσύ, να είσαι σίγουρος.
Προσφέρω όπως μπορώ. Η προσφορά βοήθειας βελτιώνει την ψυχολογία μας, την αίσθηση του ανήκειν, την πνευματική και σωματική υγεία μας, την αυτοπεποίθησή μας και την αυτο-αποτελεσματικότητα μας. Επίσης βοηθά τον συνάνθρωπο, το περιβάλλον, την κοινωνία και πραγματικά έχει τεράστιο αντίκτυπο.
Γίνομαι η αλλαγή που θέλω να δω στον κόσμο. “Be the change you want to see in the world” είπε ό Μαχάτμα Γκάντι και ξεκίνησε αλλάζοντας τον εαυτό του ώστε να βοηθήσει εκατομμύρια Ινδους που ζούσαν σε άθλιες συνθήκες. Βελτιώνομαι, εξελίσσομαι, γίνομαι αυτό που θα ήθελα να είναι και οι άλλοι γύρω μου, φέρομαι όπως θέλω να μου φέρονται σε ανθρώπους, σε ζώα και στο περιβάλλον. Δεν μπορώ να είμαι τέλειος, μπορώ όμως να συμβάλλω σε έναν κόσμο με το δικό μου μοναδικό τρόπο.
Κρατάω τον εγκέφαλό μου υγιή:
- περιορίζω την αθρόα εισροή κακών ειδήσεων/μαντάτων
- εστιάζω περισσότερο στα θετικά νέα
- αλλάζω τη νοοτροπία μου αν δε με βοηθάει
- συνεχίζω να έχω στόχους και να ονειρεύομαι. Δεν μπορώ να σώσω όλο τον κόσμο, μπορώ όμως να βελτιώσω τον εαυτό μου και να επηρεάσω τον περίγυρό μου

Το να αισθάνομαι μικρός/ ανήμπορος είναι σύνηθες, το να επηρεάζει η δυσάρεστη επικαιρότητα τη δική μου πραγματικότητα είναι επίσης σύνηθες. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλό για εμένα, ούτε και αποδεκτό. Μπορώ: